Gdy Żydzi spotykają Mesjasza (świadectwa)

Świadectwa Rabinów
Rabi Mojżesz Alszech: Nasi rabini jednomyślnie akceptują i potwierdzają opinię, iż prorok mówi o Mesjaszu-Królu, zatem wszyscy powinniśmy uznać ten pogląd za własny.
Abarbanel: Tego samego zdania są również nasi uczeni mężowie, autorzy midraszy.

Targum Jonatana: Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu studzę Mesjaszowi…
Oto szczęśliwie się powiedzie mojemu studzę: będzie nader wywyższony i bardzo wysoko wyniesiony. Jak wielu się przeraziło na jego widok — tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego byt jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich, tak wprawi w zdumienie liczne narody, królowie zamkną przed nim swoje usta, bo zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.

Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło?
Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy, i nie byt to wygląd, który by nam się mógł podobać.
Wzgardzony byt i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na niego.
Lecz on nasze choroby nosit, nasze cierpienia wziąt na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni.
Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na wtasną drogę zboczył, a Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich.
Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.
Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących, za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony.
I wyznaczono mu grób wśród bezbożnych i wśród złoczyńców jego mogiłę, chociaż bezprawia nie popełnił ani nie było fałszu na jego ustach.
Ale to Panu upodobało się utrapić go cierpieniem. Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo, będzie żył długo i przez niego wola Pana się spełni.
Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sluga wielu usprawiedliwi i sam ich winy poniesie.
Dlatego dam mu dziat wśród wielkich i z mocarzami będzie dzieli) lupy za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców byt zaliczony. On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.

Księga Izajasza 52:13 – 53:12

Wydawca: Sofer
ISBN: 83-905794-5-6
Ilość stron: 111
Format: 13×19 cm
okładka: miękka

Tytuł: Gdy Żydzi spotykają Mesjasza

Fragment
Rabin Asher Levy
Byłem rabinem przez 35 lat. Urodziłem się w Jugosławii i wychowałem w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej. Nauczono mnie odmawiać modlitwy i nosić odpowiedni strój, jak przystało na pobożnego Żyda (V Mojż. 6, 8; 11, 8).
Gdy miałem 15 lat, poszedłem do szkoły teologicznej dla rabinów, gdzie studiowałem Stary Testament i komentarze talmudyczne. Sześć lat później zostałem ordynowany na rabina w Rumunii, potem pracowałem w Belgii, Anglii i Stanach Zjednoczonych.

Z pozoru byłem szczęśliwy, bo w pracy wiodło mi się dobrze, ale wewnętrznie cierpiałem z powodu pustki, jaką odczuwałem w życiu. Wreszcie spotkałem pewnego Żyda, któremu zwierzyłem się z moich problemów, nie wiedząc, że on wierzy w Jezusa jako Mesjasza. Jego rada brzmiała: „Przeczytaj 53 rozdział Księgi Izajasza.” Gdy przeczytałem ten znany rozdział dotyczący Jezusa z Nazaretu, nie mogłem oprzeć się pokusie, aby dalej studiować Pismo Święte, gdzie znalazłem następujące słowa proroka:

„Albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg
Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. Potężna będzie władza i pokój bez końca na tronie Dawida i w jego królestwie, gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości, odtąd aż na wieki.
Dokona tego żarliwość Pana Zastępów” (Iz. 9, 5-6).

Znalazłem również inny fragment:
„Słuchajcie, domu Dawidowy! Czy mało wam tego, że nużycie ludzi, to jeszcze mojego Boga nużycie?
Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel”
(Iz. 7, 13-14).
Immanuel znaczy „Bóg z nami”.

Wszystkie te fragmenty stanowiły dla mnie wystarczający dowód, że Jezus był i jest Mesjaszem, w którym wypełniły się wszystkie proroctwa.