Reformacja – Kenneth G. Appold
W 1517 roku działania prostego zakonnika zapoczątkowały okres wstrząsów religijnych i politycznych o niespotykanej wcześniej skali. Książka Reformacja: Krótka historia przedstawia zwięzłe, lecz wszechstronne wprowadzenie w te niezwykłe czasy, ukazując, dlaczego doszło do reformacji protestanckiej i jak się ona rozwijała.
Autor tego bogatego opracowania umiejętnie łączy historię społeczną oraz koncepcje religijne i teologiczne z czynnikami ekonomicznymi i politycznymi. Przedstawia bardzo zrównoważony opis, nakreślając nie tylko dokonania najważniejszych postaci, lecz także doświadczenia i idee zwykłych ludzi, walkę o sprawiedliwość społeczną oraz odmienne perspektywy na jedność chrześcijaństwa. Wydarzenia reformacji zostały ukazane w kontekście historii chrześcijaństwa, umożliwiając lepsze zrozumienie tego okresu. W rezultacie powstała niezwykle zajmująca opowieść wyjaśniająca czytelnikom, jaka dokładnie była stawka tamtych wydarzeń i dlaczego potoczyły się one w ten sposób.
Dane techniczne
Data i miejsce wydania: Warszawa 2013
Autor: Kenneth G. Appold
Tytuł oryginału: The Reformation. A Brief History
Format: 145 x 205 mm
Oprawa: twarda, lakierowana
ISBN: 978-83-7492-160-2
Liczba stron: 248
Wydawca: Oficyna Wydawnicza Vocatio
Spis treści książki „Reformacja”:
Przedmowa……….5
Różnorodne ścieżki średniowiecznej chrystianizacji…….9
Chrześcijaństwo wśród ubogiej ludności wiejskiej
Dwie strony średniowiecznej chrystianizacji
Narodziny papiestwa: centralizacja i reforma
Osłabienie papiestwa
Zakony żebracze jako krytyka bogactwa i majątku
Fenomen Marcina Lutra…………57
„95 tez” Marcina Lutra
Odpowiedź Rzymu
Marcin Luter, reformator
Teologia Marcina Lutra
Reformy reformacji……..99
Polityczny wymiar reform
Zurych, Zwingli i miasta
Wiejska rewolucja prostego ludu
Anabaptystyczna alternatywa
Utrwalenie reformacji………159
Książęta przejmują stery
Reformacja poza terenem cesarstwa
Jan Kalwin i reformacja w Genewie
Reforma katolicka i kontrreformacja
Epilog: Spuścizna reformacji………215
Indeks………233
Fragment
Średniowieczni królowie uważali siebie za postacie religijne, a zatem za naturalnych przywódców Kościoła na obszarze swojego panowania. Współczesne idee władzy świeckiej i rozdziału Kościoła i państwa, jak również antymonarchistyczne polemiki XI-wiecznych reformatorów sprawiają, że nie dostrzegamy tego tak wyraźnie. Lecz w mniemaniu średniowiecznych władców oczywiste było, że na czele ziemskiego Kościoła może stanąć nie kapłan, lecz monarcha.
Tak przecież miały się sprawy w czasach biblijnych, za panowania królów Dawida i Salomona. Czerpiąc z biblijnych precedensów, ludzie średniowiecza stworzyli ideę „świętego władcy”. Królowie nie byli jedynie koronowani, lecz namaszczani w akcie konsekracji. Zasada ta została sformułowana najlepiej w serii traktatów znanych jako dzieła Anonima z Normandii lub Anonima z Yorku. Traktaty te, powstałe w ogniu polemik między monarchistami i papistami na przełomie XI i XII wieku, wyrażają istotę idei królewskiej władzy nad Kościołem:
